Als kind had ik het er niet zo voor, voor Graaf Dracula. Gelukkig veranderen tijden en in het kielzog van mijn petekindje Jurre ging ik op een regenachtige donderdagnamiddag (na verorberen van een Happy Meal in de McDonalds) kijken naar Hotel Transylvania waar bovenstaande graaf en diens dochter de hoofdrol spelen. Het is misschien not done, maar gezien zijn leeftijd, ging ik kijken naar de Vlaamse versie.
Ludo Hellinckx doet het trouwens schitterend als Graaf Dracula en zet alles op alles om z’n dochter te beschermen tegen de gemene mensheid. Wanneer dochterlief Mavis (Wine Dierickx) toch dolgraag naar buiten wilt, zal Dracula helaas een leugen moeten voorschotelen aan Mavis. Door de genoemde omstandigenheden, komt Jonathan naar Hotel Transylvania. Dit brengt de nodige problemen en gezelligheid met zich mee, waardoor Dracula moet toegeven aan z’n angst. Dit met dolgekke situaties tot gevolg!
Het geheel wordt heel leuk gebracht en heeft me bij momenten toch serieuze lachbuien bezorgd. Ook mijn zevenjarig petekindje heeft zich goed geamuseerd. Bewijs dat de film niet angstaanjagend is, was mijn niet onderbroken nachtrust dezelfde nacht. Jurre bleef slapen en is nogal gevoelig aan enge passages in films 🙂
Hotel Transylvania is een film die zelf de grootste azijnpisser kan doen lachen. Dus wanneer je na het kijken ervan niet hebt kunnen lachen, is er helemaal géén hoop meer voor je!
De film loopt nog een tijdje in de bioscoop, maar wie hem van plan is te missen: een DVD- en Blue-Ray-versie zal waarschijnlijk niet lang op zich laten wachten. Van mij krijgt de film in elk geval een dikverdiende 8 op tien.